Doggyride aanwennen | Update: Gelukt!

Hoi,

Ik heb een hele tijd geleden een Doggyride aangeschaft. Die heeft denk ik in totaal een maand binnen gestaan zodat ze er aan kon wennen en het werd al snel haar favoriete slaapplek.

Vandaag was ik van plan hem voor de eerste keer te gebruiken, maar dat blijkt toch niet zo makkelijk te zijn als ik had gedacht. Ik heb er net een paar keer mee door de straat gelopen terwijl hij achter mijn fiets vast zat en Penny er in zat. De eerste rondjes gingen prima, maar daarna raakte Penny gestrest en begon ze piepen, wat snel over ging in gillen, bijten en krabben aan de randen en er uit proberen te komen.

Ik ben toen wel gestopt, maar heb om Penny er niet voor te belonen haar er pas uit gehaald toen ze rustig was.

Ik vraag me af hoe ik het nu het beste kan aanwennen? Ik wilde hem vanmiddag gebruiken om naar een leuke plek te gaan waar we kunnen wandelen, maar dat gaat dus niet door. Voor nu zat ik er aan te denken er elke dag even mee door de straat te lopen en haar heel veel te belonen als ze rustig is, maar ik heb er geen ervaring mee dus weet niet of dat een goede manier is.

Heeft iemand hier wel ervaring mee en eventueel wat tips over hoe ik haar er beter aan kan laten wennen?

Je bent goed begonnen met aan wennen. Maar volgens mij sla he een paar stappen over.

Oefenen met de wielen eronder. Dit wiebelt veel meer dan zonder wielen. (Ik gebruikte daar de joggerset bij, ik weet niet of je die ook hebt. En anders gekoppeld aan de fiets,  zonder er mee te rijden)

Is de koets met wielen vertrouwd,  dan een stukje voor- en achterwaarts rijden, bijv 1 meter, niet te snel willen.

Als dit goed gaat,  een rondje door de tuin lopen, daarna pas over de stoep/straat.

Dan pas zelf opstappen en een klein (!) stukje rijden.

Dan pas heel rustig uitbouwen.

Maar iemand mee lopen/fietsen die Penny observeert zodat bij stress signalen je passend kun reageren.

Ik heb het aan wennen gedaan in spel vorm met voertjes.

Bij onze 1e hond ging ik ook te snel. Dit heb ik later weer opnieuw opgepakt en in hele kleine stapjes gedaan. 

Oefen in kleine stapjes. Liever meerdere keren per dag kort ipv 1x dgs lang, hou het kort en maak het leuk. En... heb geduld. Pas als Penny het echt oké vindt in de kar, kun je gaan denken aan een tochtje maken maar in het begin zal dat een kort tochtje zijn.

Succes!

Ik heb er wel mee in huis rond gereden, ik was even vergeten dat te melden. Dat vond ze prima en toen merkte ik ook niet dat het stress gaf. Daarvoor heeft hij ook altijd met wielen er onder in huis gestaan. Er lag iets onder zodat hij recht stond, maar hij wiebelde wel dus ik dacht dat ze daar al genoeg aan gewend was.

Onze tuin is verdeeld in verdiepingen dus niet echt geschikt om in rond te rijden, maar voor ons huis is een soort parkeerplaats en heb ik vandaag ook geoefend. Het is daar rustig en er is veel ruimte.

Iemand meenemen is ook een goed idee. Ik heb het idee dat ze vooral gestrest raakte toen mijn vader weer naar binnen ging.

Ik ga de stappen inderdaad maar weer verkleinen en daarnaast korter oefenen en meer belonen. Ik moet toegeven dat ik wel een klein beetje teleurgesteld was omdat ze de kar in huis zo'n fijne slaapplek vond en ik me echt had verheugd op ons eerste ritje vandaag, maar daar zullen we dus even mee moeten wachten.

Hoe gaat het als je 'm als wandelwagen gebruikt? Dus als je erachter loopt? Sommige honden vinden het vervelend dat ze als het ware 'achter' je zitten terwijl je fietst, en als je eerst wandelt (dan zitten ze voorop) gaat dat beter. Om te oefenen werkt het vaak beter als je 'm eerst als wandelwagen gebruikt dus.

Mijn hond had dezelfde reactie qua gillen, hijgen en krabben. Zolang de wagen niet reed, of ik er naast liep, geen probleem. Maar als ik bij mijn fiets stond?! Alsof ze de afstand tussen ons niks vond? Normaal zit ze in een rugzak, maar dit is zwaar, en voor haar ook minder prettig. Ik wist niet hoe ik het op kon bouwen zonder dat de fietskar beschadigd zou raken, dus maar weer verkocht, aangezien ik al wel een alternatief had, al is het een mindere. Zodra ik een andere fiets koop, komt er een mandje voorop. Daar heeft ze namelijk bij mijn ouders thuis gedaan zonder training, en dat ging bijna meteen goed. Ze piepte af en toe een beetje, maar een hand erbij en het was goed, en op de terugweg probeerde ze zelf al te liggen. Of misschien ooit een buddyrider, maar die is duur /0.0

Succes!

@Joop: om hem als wandelwagen te gebruiken moet ik een extra set kopen en dat is momenteel een beetje te duur. Als het echt niet lukt is het wel een goede optie en dan ga ik het ook zeker doen.

Tijdens het oefenen liep ik naast de fiets dus had ik wel veel oogcontact met haar, maar elke keer als ik even weg keek ging ze moeilijk doen.

@D: Bedankt voor het delen van je ervaring. Voor een fietsmand vind ik haar te groot en te zwaar. Dit is echt de enige optie en als het aanwennen lukt gaan we er allebei heel erg veel aan hebben. Ik ga ook echt doorzetten en blijf gewoon proberen.

Ik herken je verhaal. Mijn hond was volwassen toen ik hem kreeg en wij waren gewend veel te fietsen met de vorige hond in het mandje achterop.  Ik heb het met Pepijn echt stap-voor-stap opgebouwd. Eerst lopen met de fiets met twee personen erbij, toen langzaam fietsen met één persoon er naast. Echt heel geduldig.

Maar het is niet gelukt!  Hij windt zich vreselijk op als hij in het mandje staat, probeert er uit te klimmen en blaft voortdurend. Hij is te groot om het mandje af te schermen met een korfje, dus het gaat niet lukken.

Heel jammer, het gevolg is dat we minder fietsen.

Ik hoop dat het jou wel gaat lukken.

Ging ze gillen en krabben toen je nog fietste, of toen je al weer stilstond/ermee liep?

Ik zit er nu over te denken, maar wij hebben Kim er altijd gewoon ingestopt en het ging ook gewoon? (wel na jaren van haar rare dingen laten doen hahahah.) Wel hebben we hem in eerste instantie altijd met z'n tweeën gebruikt, en een van ons fietste dus steeds naast de kar om te kijken hoe het met haar ging. Dan kon zij dus ook zien dat wij erbij waren.

En we hebben ook gefietst met de deurtjes open, zodat ze het gevoel had dat ze eruit kon als ze wilde. Maar dat kan natuurlijk in de meeste situaties niet - maar misschien wel bij oefenen in een rustige straat?

Vanochtend heb ik weer geoefend, deze keer voorbereid met haar ontbijt, extra lekkere snoepjes en de clicker. Ik heb eerst een tijd stil gestaan en toen constant beloond voor rustig blijven zitten/liggen, daarna ben ik heel langzaam gaan lopen en heb ik elke paar meter beloond. Dat ging echt een stuk beter. Na een tijdje heb ik tussen het belonen wat meer tijd gelaten en dat ging ook goed.

Ze is twee keer wat pieperig en gestrest geworden, één keer toen we een bocht maakte (vind ze erg spannend) en één keer toen ik hem dicht deed. Helaas heb ik de fout gemaakt haar te leren dat, als de rits open is, ze door het gaas heen kan maar als hij dicht zit kan dat niet waardoor ze gestrest raakt. Uiteindelijk wil ik hem ook zo veel mogelijk open houden en aangezien we vooral binnen het recreatiegebied zullen blijven kan dat prima, maar ik wil wel dat ze er aan went dat hij soms ook dicht zit.

Ik ben er dus weer een stuk positiever over :)

@Jantien: Bedankt voor het delen van je ervaring. Ik hoop ook dat het gaat lukken het goed aan te wennen :)

@Aurelia: Gisteren heb ik wel kort op de fiets gezeten en toen begon het ongeveer, maar daarna bleef ze ook moeilijk doen als ik er gewoon naast liep. Als hij stil staat vind ze het prima. Als we klaar zijn probeert ze er ook niet zo snel mogelijk uit te gaan maar blijft ze netjes liggen en wacht ze tot ik haar toestemming geef.

Ik dacht ook dat ik Penny er gewoon in kon doen, zeker omdat ze er heel graag in sliep. Helaas had ik het toch verkeerd ingeschat en gaat het meer tijd kosten voordat ze er aan gewend is.

We oefenen vlak voor ons huis, daar is een soort parkeerplaats waar we heen en weer kunnen. Het is daar rustig en hij hoeft daar ook niet helemaal dicht.

Wat ook wel wil helpen is de kap voor open en haar dan vastzetten zodat ze er niet uit kan springen. Boi werd ook onrustig in de Doggyride maar het bleek dat hij gewoon lekker met zijn kop naar buiten wilde kijken.

We hebben de afgelopen tijd veel met de fietskar getraind en er was heel veel vooruitgang. Ik hoefde niet meer te lopen maar kon gewoon fietsen en Penny bleef helemaal rustig zitten. Uiteindelijk heb ik ook geprobeerd buiten de straat te oefenen en hoewel dat eerst heel moeizaam ging was dat al snel ook geen probleem meer.

Door alle vooruitgang besloot ik hem vandaag een keer echt te gebruiken en wat een drama was dat... Ze gedroeg zich weer net zoals toen ze er voor de eerste keer in zat en dan nog wat erger. Echt gillen, er in paniek uit proberen te klimmen, hijgen... zelfs als ik naast de fiets liep werd het niet beter. Omdat we al onderweg waren besloot ik door te zetten (achteraf misschien dom) en gooide tijdens het fietsen als ze maar even rustig was snoepjes naar binnen. Dat hielp, maar veranderde natuurlijk niets aan de stress die ze had.

De terugweg na de wandeling ging beter. Ze deed aan het begin een tijd moeilijk maar bleef daarna ook een hele tijd redelijk rustig.

Ik snap hier echt niets van. De situatie was net als wanneer we aan het trainen waren en toch ging het helemaal mis. De komende tijd ga ik hem uiteraard niet meer gebruiken voor wandelingen en eerst langer door trainen voordat ik het wel doe, maar eerlijk gezegd weet ik niet meer zo goed hoe.

In onze straat is ze rustig, geen gepiep of er uit willen klimmen. Buiten onze straat en dus een stukje het recreatiegebied in is ze ook rustig, ook geen gepiep of er uit klimmen. Toch was ze nu alles behalve rustig.

Heeft iemand hier misschien nog tips voor?

@Suzan: de kap hou ik open en dan gaat het inderdaad beter. Als hij echt helemaal dicht is raakt ze nog meer in paniek. Ze zit dan natuurlijk ook vast, maar kan helaas (met riemen op kortste stand) er wel uit hangen.

Heb je zelf een idee waarop het mis ging? Duurde het misschien te lang?

Misschien kan je haar eerst heel moe maken (dat de tong op de knieën hangt bij wijze van spreken), en dan eens wat verder fietsen? 

Ik weet niet zo goed waarom het mis is gegaan. De afstand is het niet want ze begon al toen we net de straat uit waren terwijl we met het oefenen wel verder gaan. Misschien had ze nu door dat we echt ergens naar toe gaan en gaf dat spanning, maar de reactie vind ik daarvoor wel heftig.

De keren dat we gingen oefenen had ik haar van te voren wel moe gemaakt met een wandeling, dat was nu niet het geval. Dat heeft zeker invloed gehad, maar ik weet niet of dat het enige probleem is.

Een andere kleine verandering was dat ze nu een tuig droeg in plaats van slipband omdat ik dat veiliger vond.

Voor de terugweg heb ik wel geprobeerd haar moe te maken door haar op grote afstand de voerdummy te laten zoeken, haar hem daarna te laten dragen en ook nog een stuk naast de fiets laten lopen, de terugweg ging ook een stuk beter maar dat was ook met oefenen zo. Helaas ben ik nog steeds gelimiteerd in wat ik met haar kan en dat maakt haar moe maken moeilijk. Het gaat de goede kant op, maar het is niet de bedoeling dat ik haar veel laat rennen, spelen of hele lange afstanden met haar ga lopen.

Ik kan wel proberen misschien wat hersenwerk te doen voordat we hem gaan gebruiken.

Ik weet trouwens niet of het angst of frustratie is, ik heb eerder het idee dat het het laatste is. Daarom heb ik tot nu toe moet oefenen wel steeds doorgezet als het wat minder ging omdat ze er dan snel achter kwam dat het gedrag niets opleverde, maar ik vind die aanpak een risico want als het wel angst is gaat dat op die manier erger worden.

Misschien helpt het als je bv haar kleedje (waar ze bv op slaapt ) in de kar legt ? 

Mijn vorige honden stelden dat op prijs . En mijn huidige hondje idem 

Ik verzin maar iets hoor 

Sommige honden vinden een vreemde ondergrond best spannend 

In de fietskar heb ik het kussen van doggyride met daar overheen een deken waar ze normaal op slaapt. Voordat ik de doggyride ging gebruiken heeft hij ruim een maand in huis gestaan en was dat haar favoriete slaapplek geworden.

Vanochtend heb ik weer geoefend. Ze wilde duidelijk minder graag de kar in, maar deed het met een beetje aanmoediging wel. Tijdens het oefenen (fietsen door de straat) was ze eerst wat pieperig (wat na gisteren logisch is) maar verder viel het wel mee. Na een paar keer heen en weer bleef ze rustig zitten. Ik ben toen weer de straat uit gegaan het het recreatiegebied in. De ene kant op was op een beetje gepiep na geen probleem, de andere kant (waar we gisteren ook naar toe gingen) deed ze moeilijker maar alsnog totaal niet vergelijkbaar met gisteren. Ze was nu vooral aan het piepen en probeerde er niet uit te klimmen. Die kant was nu ook moeilijker omdat dat een fietspad naast het losloopgebied is waar meerdere honden liepen, daar raakte Penny een beetje gefrustreerd van.

Toen we weer thuis kwamen ging Penny ook weer piepen, maar toen ben ik gewoon naast de fietskar gaan zitten en heb ik haar er pas uit gehaald toen ze helemaal rustig was. Daarna heb ik geoefend met er in springen tot ze er vrolijk in ging.

Verder heb ik ook goed gekeken naar hoe ze zich precies gedraagt en het gepiep (+ gehijg) is precies hetzelfde als wat ze bij de dierenarts doet, dat betekend dat het waarschijnlijk wel angst is en dat ik dus echt de tijd moet gaan nemen om dit aan te wennen en niet zomaar kan gaan doorzetten.

Mijn complimenten trouwens 

Dat je het zo zorgvuldig oppakt 

En heel goed kijkt naar haar gedrag 

@Thara: bedankt :)

Ik heb het idee dat er vandaag best wel veel vooruitgang is geweest. Ik heb een tijdje pauze genomen van het trainen omdat ik zelf niet zo veel zin had en Penny doordat ze nu weer wat langer mag lopen na het wandelen echt rust nodig had. Vandaag heb ik het wel weer gedaan en toen ik de fietskar pakte merkte ik dat Penny een beetje enthousiast begon te worden. Ze sprong er ook zonder twijfel in na 1 keer vragen.

We zijn 1 keer heen en weer door de straat gegaan en daarna direct het recreatiegebied in. Dat was moeilijk want toen bleef ze best lang piepen. Uiteindelijk heb ik een stuk gelopen tot ze rustig was en daarna ben ik weer op de fiets gestapt met een hand vol snoepjes. Elke keer als ze een aantal seconden niet piepte en rustig bleef gooide ik een snoepje in de kar en vanaf toen ging het echt super. Ze heeft toen de rest van de oefen tijd (ruim de helft) nauwelijks gepiept en ging ook steeds uit zichzelf zitten of liggen, echt super knap dus!

Er zijn met deze methode wel hele handen vol snoepjes door heen gegaan, maar na een tijdje kon ik de tijd tussen de beloningen wel verlengen en hopelijk kan ik het uiteindelijk helemaal afbouwen.

Waar ik misschien nog het meest trots op ben is dat ze er geen één keer uit probeerde te klimmen. Ze begon ongeveer 2 keer een beetje te draaien en te trappelen, maar na een duidelijke 'nee' stopte ze direct waarna ze weer uitgebreid werd beloond.

Andere honden passeren gaat trouwens veel beter dan verwacht. Sommige situaties vind ze moeilijk en dan geeft ze een blaf, maar dat zijn altijd situaties waarin ik al stil sta om haar beter te kunnen begeleiden, tot nu toe bleef het dan bij 1 blaf. Honden die aan de kar gaan snuffelen is een ander verhaal, maar dat snap ik en vind ik ook echt niet oké. Meestal gooi ik dan gewoon een hand snoepjes in de kar zodat ze die kan zoeken en probeer ik tegenlijkertijd de hond weg te krijgen.

Het is dus weer heel positief, al zijn we er nog lang niet :)

" @Thara: bedankt
 
Ik heb het idee dat er vandaag best wel veel vooruitgang is geweest. Ik heb een tijdje pauze genomen van het trainen omdat ik zelf niet zo veel zin had en Penny doordat ze nu weer wat langer mag lopen na het wandelen echt rust nodig had. Vandaag heb ik het wel weer gedaan en toen ik de fietskar pakte merkte ik dat Penny een beetje enthousiast begon te worden. Ze sprong er ook zonder twijfel in na 1 keer vragen.
We zijn 1 keer heen en weer door de straat gegaan en daarna direct het recreatiegebied in. Dat was moeilijk want toen bleef ze best lang piepen. Uiteindelijk heb ik een stuk gelopen tot ze rustig was en daarna ben ik weer op de fiets gestapt met een hand vol snoepjes. Elke keer als ze een aantal seconden niet piepte en rustig bleef gooide ik een snoepje in de kar en vanaf toen ging het echt super. Ze heeft toen de rest van de oefen tijd (ruim de helft) nauwelijks gepiept en ging ook steeds uit zichzelf zitten of liggen, echt super knap dus!
Er zijn met deze methode wel hele handen vol snoepjes door heen gegaan, maar na een tijdje kon ik de tijd tussen de beloningen wel verlengen en hopelijk kan ik het uiteindelijk helemaal afbouwen.
Waar ik misschien nog het meest trots op ben is dat ze er geen één keer uit probeerde te klimmen. Ze begon ongeveer 2 keer een beetje te draaien en te trappelen, maar na een duidelijke 'nee' stopte ze direct waarna ze weer uitgebreid werd beloond.
 
Andere honden passeren gaat trouwens veel beter dan verwacht. Sommige situaties vind ze moeilijk en dan geeft ze een blaf, maar dat zijn altijd situaties waarin ik al stil sta om haar beter te kunnen begeleiden, tot nu toe bleef het dan bij 1 blaf. Honden die aan de kar gaan snuffelen is een ander verhaal, maar dat snap ik en vind ik ook echt niet oké. Meestal gooi ik dan gewoon een hand snoepjes in de kar zodat ze die kan zoeken en probeer ik tegenlijkertijd de hond weg te krijgen.
 
Het is dus weer heel positief, al zijn we er nog lang niet "

Penny

Maar er is vooruitgang! En dat is fijn!

Er is zeker vooruitgang! :D

Afgelopen week heb ik hem zelfs weer een keer gebruikt om naar een andere plek te gaan om te wandelen en dat ging echt veel beter dan de vorige keer. Ze was wel aan het piepen aan het begin, maar zolang ik haar constant beloonde voor rustig gedrag ging het prima. Ze probeerde er ook niet uit te klimmen, maar werd na een tijdje wel erg zenuwachtig dus toen heb ik haar er uit gehaald en mocht ze een tijdje naast de fiets mee lopen.

Voor de terugweg had ik haar nog een stukje naast de fiets laten lopen en rennen om haar wat extra moe te maken, daarna ging ze weer in de kar en dat ging gewoon geweldig, geen gepiep en dat met veel minder beloningen.

Ik hou het nu op maximaal 1x per week hem gebruiken om ergens naar toe te gaan en ga daarnaast ook gewoon blijven oefenen zodat het leuk blijft, maar ik ben heel positief over hoe het nu gaat en denk dat ze er na een tijdje helemaal geen problemen meer mee gaat hebben.

Ik vond het wel leuk om hier nog een update te geven.

De training is inmiddels volledig geslaagd. We hebben hem de afgelopen tijd bijna elke middag gebruikt en zeker met het mooie weer genieten we er echt van. Het piepen is volledig weg, net als het er uit willen springen. Ze blijft nu rustig staan en kijkt lekker om zich heen, ze voelt zich er zelfs zo prettig in dat ze nu vaak gaat zitten zonder dat ik het van haar vraag.

De afstand maakt ook niet meer uit. De afgelopen ritjes waren al wat langer, maar vandaag besloot ik vanwege het mooie weer na het wandelen nog een stuk verder te fietsen en uiteindelijk hebben we een half rondje rond het recreatiegebied gefietst (zo'n 8,5km). Elke keer als ik om keek zag ik Penny in de lucht snuffelen en genieten

Honden passeren is verder ook geen probleem, zelfs achternagezeten worden (2x gebeurt) reageert ze niet op. Daar beloon ik haar uitgebreid voor en dat is inmiddels ook het enige wat ik beloon (met voer dan, complimentjes krijgt ze natuurlijk wel constant).

Het enige waar we nog aan moeten werken is dat ze rustig blijft als hij dicht is, dat vind ze nog steeds heel vervelend. Gelukkig is dat helemaal niet nodig en kan hij lekker open blijven, maar uiteindelijk wil ik het wel aanwennen omdat het, als we ooit over een weg moeten, een stuk veiliger is.

Ik ben er echt super blij mee en heb spijt dat ik zo lang heb gewacht. Op drukke dagen is het ideaal omdat het deel van het recreatiegebied vlak bij mijn huis blijkbaar ook het drukste gebied is. Daar hoeven we 's middags dus niet meer te komen :)

Lekker open laten als ze er niet uit springt. Penny heeft der pimp ride gevonden zo te zien Zit echt als de queen erin, hangt er niet uit ect. Menig ander hondenbezitter is er jaloers op. Ik zie ze wel eens voorbij fietsen hier op de dijk haha wat een ellende.

Wat een leuke update. En nu lekker fietsen en wandelen 

De aanhouder wint, dit heb je echt super aangepakt. Mag je trots op zijn, fijn dat dit jullie nu ook meer keuze geeft in waar te wandelen zo dat ook dit zo stressvrii mogelijk kan. 

Wat fijn dat het zo goed gelukt is!

Ik zou de kar ook gewoon open laten. Ze zit immers met het veiligheidsgordeltje vast aan haar tuig... (eruit springen wordt zo voorkomen) én ze vindt dat het prettigst.